Χαρακτηρισμούς δέχτηκε από νέους ο Πάγκαλος

Χαρακτηρισμούς που δεν επιτρέπει η αγωγή μου να μεταφέρω δέχτηκε o αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος  σε εκδήλωση για τον Κώστα Γαβρά, στο “Ελληνικό Σπίτι” (Fondation Hellénique στη cité universitaire) στο Παρίσι. Κρίμα! Τον ανάγκασαν να αποχωρήσει! 
Τα παλιόπαιδα, κανένα σεβασμό στον αντιπρόεδρο...
Σα να πυκνώνουν τα κρούσματα νομίζω, καιρός είναι ο λαός πλέον να τους στείλει εκεί που χρειάζεται να βρίσκονται. 
Στον καιάδα.
.

Το video. :)

Αξιοποίηση

Η κυβέρνηση σχεδιάζει ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας αξίας 50 δις ευρώ, πιστή στις εντολές της τρόικας. Όπως διαφαίνεται και σε αυτήν την περίπτωση, η κυβέρνηση εκτελόντας εντολές της τρόικας δεν πρωτοτυπεί και επαναλαμβάνεται. 

Paul Joseph Goebbels

Το παράλογο όμως, είναι ο τρόπος που το παρουσιάζει στον κόσμο: λέει πως πρόκειται για «αξιοποίηση» δημόσιας περιουσίας. Το ίδιο έκανε και όταν πούλησε τον ΟΤΕ. Το ονόμασε «μετοχοποίηση», αντί για ιδιωτικοποίηση ή ξεπούλημα. Αυτό δημιουργεί σύγχυση και είναι ακόμα ένα κατόρθωμα της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ που προσπαθεί να χρυσώσει το χάπι. Δεν έχει ούτε το θάρρος να πει πως ξεπουλά όσο-όσο τη χώρα για χάρη του κεφαλαίου, της «επιχειρηματικότητας» των βιομηχάνων και των τραπεζιτών. Είναι προφανές ότι το διεθνές καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται σε αδιέξοδο και προσπαθεί με ακόμη πιο περίτεχνες μεθόδους να παγιδέψει τον κόσμο στα κόμματα που το εκπροσωπούν.
Από το “Έξω οι βάσεις του θανάτου” και το “ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο” του Ανδρέα, στο “εφικτό” και από το “Έξω αι ΗΠΑ” του Πολυτεχνείου, στο “ο αγώνας τώρα δικαιώνεται” και στο “Ευχαριστούμε τους Αμερικάνους”. Το ΠΑΣΟΚ με το τροτσκιστικό DNA του και σε εποχή όπου ο Αραβικός κόσμος βρίσκεται σε αναβρασμό, συνάπτει συμφωνίες με το σιωνιστικό κράτος του Ισραήλ που δολοφονεί αμάχους στη Γάζα.
Έχει δημιουργήσει από καιρό φάμπρικα προπαγάνδας που εμφανίζει το άσπρο μαύρο και βαφτίζει το κρέας ψάρι. Το ξεπούλημα-ιδιωτικοποίηση το βαφτίζει μετοχοποίηση-αξιοποίηση. Τις παροχές και τα προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο τα ονομάζει ανταγωνιστικότητα... Είναι μακρύς ο κατάλογος και μπορεί κανείς να φτιάξει λεξικό απατηλών όρων γκαιμπελικής έμπνευσης.

Καντάφι - Γιώργος

Οι φίλοι. Ένας ένας αραιώνουν.

Μήπως πήρε την γκαντεμιά του επίτιμου;

Τους χάλασαν τη φιέστα και χρησιμοποίησαν βια κατά πολιτών

Συγχαρητήρια!

Συγχαρητήρια!

Από Υπουργείο προστασίας του Πολίτη σε Υπουργείο προστασίας του τηλεσκηνοθέτη.
Θα τους χάλαγαν τα πλάνα φαίνεται τους "πράσινους δημοκράτες" γι αυτό και αποφάσισαν να τους προστατεύσουν με απαγορευμένα χημικά και ρόπαλα λες και είμαστε στην εποχή των σπηλαίων.
.

Μήπως τους είπε κάποιος υποκριτές;

Μήπως τους είπε κάποιος υποκριτές;

Τι θα πετύχετε; Το αεροπλάνο περιμένει.

Πράσινη ανάπτυξη λοιπόν και περιοδεία του Γιώργου και χειραψίες σε τρία καφενεία με στημένα πλάνα για τα κανάλια της ντροπής. Προφανώς εμπνεύσεως Πεταλωτή Ντόλιου και σια.

"Το ΚΚΕ καταγγέλλει στον ελληνικό λαό την απρόκλητη επίθεση των ΜΑΤ και τη χρήση χημικών σε βάρος διαδηλωτών του ΠΑΜΕ, αγροτών, φοιτητών και γυναικών που διαδήλωναν με την ευκαιρία της επίσκεψης του Πρωθυπουργού στην Κομοτηνή. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε αυταρχικό κατήφορο.
Προκειμένου να προστατεύσει την προπαγανδιστική εικόνα που καλλιεργεί ότι έχει τη λαϊκή συναίνεση, καταφεύγει στην καταστολή του ταξικού εργατικού κινήματος. Γελιέται αν νομίζει ότι με τη βία και τον αυταρχισμό θα αντιμετωπίσει την πάλη των εργαζομένων και του λαού κατά της βάρβαρης πολιτικής της."

Τέλος. Ο Μουμπάρακ στο σχολείο. Γιώργο το αεροπλάνο σε περιμένει!

Τέλος τέλος. Άντε Γιώργο το αεροπλάνο σε περιμένει!
Να σου πει το παραμύθι η γιαγιά σου; Ή θέλεις το "Τρωικό" να ακούσεις;

Άγριο ξυλοδαρμό από το " Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη" υπέστη ο Δήμαρχος Κερατέας Σταύρος Ιατρού σε σοβαρά επεισόδια χτες μέχρι αργά τη νύχτα στην Κερατέα. Άγριο ξυλοδαρμό υπέστησαν και νέοι, γυναίκες και παιδιά αν και ο εισαγγελέας είχε διατάξει την αποχώρηση των αστυνομικών δυνάμεων του" Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη"από την περιοχή. Πρόκειται για γυναικόπαιδα και για τους όλους τους κατοίκους της περιοχής που επιχειρούν κατάληψη στο χώρο που θα ξεκινήσουν τα έργα του ΧΥΤΥ Κερατέας. Η κατάσταση έχει γίνει πολύ επικίνδυνη. 
Ο πόλεμος μαίνεται στο Οβριόκαστρο με εκτεταμένη χρήση χημικών και πολύ βία. Ο Δήμαρχος της Κερατέας Σταύρος Ιατρού, ξυλοκοπήθηκε από άντρες του "Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη" μπροστά στο πλήθος ενώ υπάρχει μεγάλος αριθμός τραυματιών.

Ένα από τα πάμπολλα ανέκδοτα, 
που κράτησαν ζωντανούς και ελεύθερους τους Αιγύπτιους φίλους μας:


Ο Χόσνι Μουμπάρακ πηγαίνει σε ένα δημοτικό σχολείο για να μιλήσει στα παιδιά. Μετά την ομιλία του, είναι η ώρα των ερωτήσεων.

Ένα μικρό αγόρι σηκώνει το χέρι του και ο Μουμπάρακ του λέει, "ποια είναι η ερώτησή σου, Ramy;"

 Ο Ramy λέει, «έχω 4 ερωτήματα:

Πρώτον: Γιατί ήσουν πρόεδρος για 25 χρόνια;

Δεύτερο: Γιατί δεν έχεις αντιπρόεδρο;

Τρίτον: Γιατί οι γιοι σου έχουν αναλάβει την χώρα οικονομικά και πολιτικά;

Τέταρτον: Γιατί η Αίγυπτος είναι σε άθλια οικονομική κατάσταση και δεν έχετε κάνει τίποτα γι 'αυτό; "

Ακριβώς εκείνη τη στιγμή, το κουδούνι χτυπά για διάλειμμα. Ο Μουμπάρακ ενημερώνει τα παιδιά ότι θα συνεχίσουν μετά από το διάλειμμα.

Μετά το διάλειμμα ο Μουμπάρακ λέει, "Εντάξει, που είχαμε μείνει; Ω! Ήταν η ώρα των ερωτήσεων. Ποιος θέλει να κάνει μια ερώτηση;"

Ένα άλλο μικρό αγόρι σηκώνει το χέρι του. Ο Μουμπάρακ να τον βλέπει και ρωτά το όνομα του.

"Tamer," λέει το αγόρι.

"Και ποια είναι η ερώτησή σου, Tamer;"

"Έχω έξι ερωτήματα:

Πρώτον: Γιατί ήσουν πρόεδρος για 25 χρόνια;

Δεύτερο: Γιατί δεν έχεις αντιπρόεδρο;

Τρίτον: Γιατί οι γιοι σου έχουν αναλάβει την χώρα οικονομικά και πολιτικά;

Τέταρτον: Γιατί η Αίγυπτος είναι σε άθλια οικονομική κατάσταση και δεν έχετε κάνει τίποτα γι 'αυτό; 

Πέμπτον: Γιατί χτύπησε το κουδούνι 20 λεπτά νωρίτερα;

Έκτο: "Πού είναι ο Ramy ;"

Καν το όπως ο Αιγύπτιος

Ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς με το δικτάτορα της  Αιγύπτου 

Ο πρόεδρος της σοσιαλιστικής διεθνούς με το δικτάτορα της  Αιγύπτου  

Ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής με τον δικτάτορα της Αιγύπτου

Ο πρόεδρος Παπούλιας με τον Μουμπάρακ

«Η επανάσταση διδάσκει, αναμφισβήτητα, με ταχύτητα και πειστικότητα που φαίνονται απίστευτες σε ειρηνικές εποχές πολιτικής εξέλιξης. Και διδάσκει, πράγμα που είναι εξαιρετικά σπουδαίο, όχι μόνο τους ηγέτες μα και τις μάζες... Η έκβαση της επανάστασης εξαρτάται από το αν η εργατική τάξη θα παίξει το ρόλο βοηθού της αστικής τάξης, βοηθού πανίσχυρου ως προς τη δύναμη της πίεσής του πάνω στην απολυταρχία, πολιτικά όμως ανίσχυρου, ή το ρόλο ηγέτη της λαϊκής επανάστασης. Οι συνειδητοί εκπρόσωποι της αστικής τάξης το νιώθουν αυτό θαυμάσια... Δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο από τη μείωση της σημασίας των συνεπών από άποψη αρχών συνθημάτων τακτικής σε εποχή επανάστασης». 

Από τον Πρόλογο, που έγραψε ο ίδιος ο Λένιν τον Ιούλη του 1905 στο βιβλίο του «Δύο τακτικές της σοσιαλδημοκρατίας στη δημοκρατική επανάσταση». 

Η δράση της σοσιαλδημοκρατίας στηρίζει το φασισμό

Τους Χίτλερ και Μουσολίνι έθρεψε και η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία. Έστρωσε το έδαφος όταν ήταν στις κυβερνήσεις, προκειμένου να μεγαλώσει το τέρας του φασισμού, αφού έκαναν αντικομμουνιστικό και αντισοβιετικό αγώνα, έπαιρναν μέτρα διάσωσης του καπιταλισμού από τη μεγάλη οικονομική κρίση του '29-'33, χτυπώντας εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα, απαγορεύοντας τους εργατικούς διεκδικητικούς αγώνες σε μια περίοδο μάλιστα που η οικονομική κρίση τις ωθούσε στην εξαθλίωση. Ήταν αυτές οι κυβερνήσεις, όπως για παράδειγμα η κυβέρνηση Μίλερ στη Γερμανία, που με το νομοθετικό οπλοστάσιο ενίσχυσης της αντιδραστικής ιμπεριαλιστικής δημοκρατίας, έστρωναν το έδαφος της φασιστικής επίθεσης. Και ταυτόχρονα πρόβαλλαν ως υπεύθυνο για την οικονομική κρίση και ως το μεγαλύτερο εχθρό των λαϊκών μαζών το σοσιαλισμό που οικοδομούνταν στην ΕΣΣΔ.

Aπό την εποχή ακόμη που ο Καρλ Κάουτσκι και η γερμανική σοσιαλδημοκρατία, για να στηρίξουν την αστική τάξη και το πολιτικό της σύστημα, στο όνομα της δημοκρατίας έκαναν τον πιο βρώμικο αντισοβιετισμό, χτυπώντας την Οχτωβριανή Επανάσταση ως «δικτατορία», μέχρι σήμερα, το όπλο του αντικομμουνισμού είναι αιχμή της αστικής ιδεολογίας. Είναι μέρος της στρατηγικής του κεφαλαίου στον «πόλεμό» του κατά της εργατικής τάξης, γι' αυτό και εκφράζεται με «πόλεμο» ενάντια στο επαναστατικό κόμμα της, στο Κομμουνιστικό Κόμμα.

Ο Καρλ Κάουτσκι στο βιβλίο του «Ο μπολσεβικισμός σε αδιέξοδο», έχοντας στραφεί ουσιαστικά ενάντια στην ταξική πάλη, υποστήριζε ότι η αντεπανάσταση των λευκοφρουρών στη Σοβιετική Ρωσία ήταν λιγότερο επικίνδυνη από τον μπολσεβικισμό. Ο Κάουτσκι έφτασε στο σημείο να θεωρεί μια από τις κύριες αιτίες της οικονομικής κρίσης τη σοβιετική εξουσία, λόγω της απόσπασης της αγοράς της πρώτης σοσιαλιστικής χώρας στον κόσμο από τη βιομηχανική Ευρώπη και πρότεινε ανοιχτά: «Το να βγάλουμε τον μπολσεβικισμό από τη μέση ...σημαίνει να ανοίξουμε το δρόμο προς την άνθηση όχι μόνο της Ρωσίας, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης». Πάνω στο έδαφος του αντικομμουνισμού, ο αποστάτης Κάουτσκι συνενώθηκε με την κεφαλαιοκρατία στον αντισοβιετικό ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Επίσης, στο συνέδριο της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας, που έγινε στη Λειψία το 1931, ένας απ' τους ηγέτες της, ο Φ. Ταρνόφ, δήλωσε ανοιχτά: «Στεκόμαστε δίπλα στο κρεβάτι του άρρωστου καπιταλισμού, όχι μόνο για να κάνουμε διάγνωση. Είμαστε υποχρεωμένοι ...να γίνουμε ακριβώς ο γιατρός, που θέλει σοβαρά να θεραπεύσει τον άρρωστο και ωστόσο να διατηρήσουμε το αίσθημα ότι εμείς είμαστε οι κληρονόμοι». «Είναι αυτονόητο - έγραφε ο ηγέτης της κοινοβουλευτικής ομάδας των σοσιαλδημοκρατών στο γερμανικό Ράιχσταγκ Ε. Χάιλμαν - ότι όλη η σοσιαλδημοκρατία εργάζεται για ν' αποτρέψει την κατάρρευση του καπιταλισμού».

Οι ηγέτες της σοσιαλδημοκρατίας απέτρεπαν τους εργάτες από τις απεργίες, έριξαν μάλιστα και το σύνθημα: Στις συνθήκες της κρίσης είναι εγκληματικό να διεξάγονται απεργίες, γιατί αυτό οδηγεί στην ακόμα μεγαλύτερη μείωση της παραγωγής. Υποστηρίζοντας τα αντιδραστικά αντεργατικά μέτρα των αστικών κυβερνήσεων, δήλωναν ότι αυτό πρέπει να γίνει εν ονόματι του «μικρότερου κακού», δηλαδή για να αποτραπεί ο φασισμός ή ο «ριζοσπαστισμός από τα αριστερά». Στην πραγματικότητα όμως, η γραμμή συνεργασίας με την αστική τάξη οδηγούσε από τη μια παραχώρηση στην αντίδραση στην άλλη, στην παραίτηση από τον αποφασιστικό αγώνα κατά της επίθεσης του φασισμού, στρώνοντας ουσιαστικά το δρόμο για την επιβολή του.

Από το "Ριζοσπάστη"